Ontwikkel je talent voor talentontwikkeling

In mijn vorige artikel “Wat betekent The War for Talent eigenlijk” heb ik gepoogd te verwoorden wat talent is en hoe het zich uit. Dit zodat we talent beter kunnen herkennen tijdens het instroomproces. Een belangrijke eerste stap in de zoektocht naar die pareltjes die jouw organisatie verder kunnen brengen.

Dus ik heb de perfecte kandidaat gevonden. Net afgestudeerd, de juiste talenten voor de betreffende rol plus nog wat extra. Gemotiveerd en nieuwsgierig. Bovendien verliep de kennismaking vlekkeloos en gezellig. Deze kandidaat viel nog meer op dan een vuurtoren in de nacht. Grote kans dus, dat ik niet de enige ben die haar gevonden heeft.

Hoe zorg ik er nu voor dat wij degenen zijn die haar talenten mogen inzetten? Degenen die hun energie aan deze vraag wijden, zullen genoeg leuke mensen hun organisatie binnen loodsen. Echter gaat bovengenoemd toptalent toch echt ergens anders aan de slag. Ze kon namelijk kiezen voor een organisatie die zich met een inspirerende variant van dezelfde vraag bezig hield: Wat kunnen wij doen zodat jij je talenten volledig benut?

De Start-Up Mentaliteit

Een inspirerende omgeving begint niet met tafeltennis, zitzakken of elke ochtend met applaus beginnen (al hou ik persoonlijk wel van een beetje speeltuin vibes. Lekker lol maken joh!) Een inspirerende omgeving begint bij de visie, waarden en gedragingen van de mensen in de organisatie. Met aan het ultieme begin de afspraak tussen enkele geïnspireerde, authentieke personen om vanuit hun talent en toewijding elkaar te helpen een gezamenlijk doel te bereiken. Ieder persoon die hier vervolgens aansluit wordt dezelfde mogelijkheid geboden en dezelfde mentaliteit gevraagd.

In kleine samenwerkingsverbanden zouden, dankzij de korte communicatielijnen, de ongeschreven regels grotendeels voldoende moeten zijn om de ideale situatie voor talentontwikkeling te bereiken. Sterker nog, deze werken op het gebied van talentontwikkeling beter dan geschreven regels. Hoe minder geschreven regels, hoe meer vrijheid om gezamenlijk tot een manier van werken te komen die jouw persoonlijkheid en talentontwikkeling volledig ondersteund. Ditzelfde geldt overigens ook de andere kant op. Hoe minder geschreven regels, hoe meer jij in staat wordt gesteld om al je talenten en je volledige persoonlijkheid in te zetten om de gestelde doelen te bereiken. Win-Win!

Deze manier van talentontwikkeling is vaak bij start-ups te vinden. Omgevingen met veel energie, licht chaotisch, met veel vrijheid en toch een sterke verbondenheid door een duidelijk gezamenlijk doel. Ondernemerschap is absoluut een van de vereiste kwaliteiten wil je hierin je weg kunnen vinden.

Konden we maar eeuwig opstarten

In grotere organisaties ligt dit iets anders. De zo vaak geroemde start-up mentaliteit kan juist averechts werken wanneer het om grotere groepen mensen gaat. Vooral vanwege het licht chaotische element dat door de bemoeienis van meer en meer individuen steeds meer op volledige entropie gaat lijken. Bovendien wordt het binnen een grotere groep mensen steeds lastiger om het gezamenlijke doel zo sterk en op natuurlijke wijze als verbindende factor te handhaven. Ik ken maar weinig mensen die goed gedijen onder een langdurige staat van totale onzekerheid, zeker wanneer het doel steeds verder naar de achterkant van je gedachtentrein verschuift. Wanneer deze situatie ontstaat, schieten meer en meer mensen in de overlevingsmodus en zal er van talentontwikkeling nog maar weinig terecht komen.

Binnen grotere organisaties ontkom je er simpelweg niet aan dat je afspraken met elkaar maakt en op papier zet. Hiermee ben je in staat de chaos te beperken maar loop je dus ook het risico de positieve factoren van de start-up mentaliteit in te dammen. Hoe zorg ik er voor dat in een organisatie van 50.000 mensen diezelfde energie rondzingt, waarbij iedereen nog steeds evenveel betrokkenheid voelt als bij een start-up van 5 man, zonder dat het één grote chaotische bende wordt? Alles met het doel die natuurlijke, energieke manier van talentontwikkeling die bij de start-up mentaliteit gepaard gaat, tot stand te krijgen. Zodat talent zich niet alleen in vrijheid blijft ontwikkelen, maar ook betrokken blijft bij de doelen van de organisatie.

Ik heb nog geen definitief, bevredigend antwoord dat een totaaloplossing biedt voor alle uitdagingen die bij dit vraagstuk komen kijken. Als ik heel eerlijk ben hoop ik die ook nooit te vinden, de zoektocht is veel te leuk. Wel heb ik inmiddels wat wijsheden (soms uit onverwachte hoek) mogen oppikken die gezamenlijk tot een mooie leidraad komen. Twee daarvan deel ik alvast graag met je.

Het gaat niet over hoeveel energie je kan richten, maar hoe veel energie je kan losmaken.

Om het zwart-wit te stellen zie ik het mis gaan bij organisaties die in talentontwikkeling enkel bezig zijn de energie van hun mensen te richten op het doel van de organisatie. Regelmatig staat in vacatures de belofte tot “alle ruimte voor persoonlijke ontwikkeling”. Meer dan eens blijkt dit neer te komen op het verlangen dat jij jezelf gaat ontwikkelen op vlakken die passen binnen het idee van het management over wat nuttig is voor hun doelen.

Op de korte termijn kan deze methode voor zowel de organisatie als het individu nog best wat opleveren, zolang er voldoende raakvlakken zijn tussen de doelen van het management en de gewenste persoonlijke ontwikkeling van het individu. Echter is deze methode slechts houdbaar tot het moment komt dat het individu zich wil ontwikkelen op vlakken die niet meer stroken met het idee van het management over wat nuttig is voor de organisatie. Bovendien ontluikt deze methode meestal slechts een klein stroompje energie van de onuitputbare krachtbron die ieder individu in potentie bij zich draagt. Dit omdat er gewerkt wordt vanuit de overtuiging dat een groot deel van de talenten niet toepasbaar zijn op de organisatie, of in ieder geval niet op de te vervullen rol. “Dat deel van je persoonlijkheid bewaar je maar voor buiten kantoortijd.” Oftewel: werk maar met de rem erop.

Wie maximaal talent wil ontwikkelen – en de overheerlijke vruchten van volledige benut potentieel wil plukken – zal er eerst voor moeten zorgen dat alle talenten aanwezig mogen zijn en geprikkeld worden. Probeer je dus eerst af te vragen hoe je zo veel mogelijk energie los krijgt. Als je daar een goed antwoord op gevonden hebt, zal je zien dat het vervolgens eerder de vraag is wat te doen met alle “reststroom” dan de vraag hoe je genoeg energie op jouw doelen gericht krijgt.

Houdt de afspraken summier en simpel

Overlegstructuren, teamverbanden, organogrammen en loopbaantrajecten. Scrum, Extreme Programming en Sociocratie. Keer op keer proberen we nieuwe oplossingen te bedenken voor hetzelfde probleem: in groten getale zo vrij en fluïde mogelijk samenwerken. Achter ieder concept zit een geweldige visie die de vele regels en processen die aan het concept vastzitten tot een succes maken. Ik denk dat één van de redenen dat we bijna jaarlijks nieuwe ‘revolutionaire’ organisatiemodellen zien ontstaan, is dat we doordat we proberen te onthouden en begrijpen hoe al die regels en processen werken, we vergeten waarom ze er ook alweer zijn en dan zonder het zelf in de gaten te hebben op zoek gaan naar hetzelfde in een nieuw jasje.

Vergelijk talentontwikkeling eens met een bijenvolk

Sinds begin van dit jaar heb ik het genoegen om als imker iets goeds te doen voor de bijenstand van Nederland. Die beestjes zijn bijzonder slim. Ik voelde me namens de gehele mensheid even redelijk dom toen ik besefte dat wij nog steeds niet uitgevogeld hebben wat de honingbijen al miljoenen jaren tot kunst hebben verheven. Met 50.000 tegelijk leven en werken deze diertjes in perfecte harmonie samen, zonder enige hiërarchie en ongelofelijk adaptief aan de omstandigheden.

Dat wij er in al onze wijsheid voor gekozen hebben de bijenkoningin de koningin te noemen betekent niet dat ze dat ook echt is. Ook zij vervult simpelweg een rol. Een unieke rol, maar zeer zeker niet een die gestaafd is op leiderschap of autoriteit. Ook zij wordt gewoon gehouden aan de gezamenlijke afspraken. Bijen ontwikkelen zich volgens een vast carrièrepad binnen de organisatie. Of dit nu poortwachter, schoonmaker, ratenbouwer, voedselverzamelaar, of eitjeslegger is. Ze doen wat er gedaan moet worden. Met als simpele en heldere doel: Het volk in stand houden. Doe je dat niet, dan ben je out. 

Zo effectief samen leven en werken heeft dus niets met uitgebreide ingewikkelde regels te maken, maar juist met zo weinig mogelijk afspraken die helder zijn en dicht bij het gezamenlijke doel staan terwijl ze jou uitdagen jezelf zo volledig mogelijk te ontwikkelen. Op deze manier kunnen bijen zich van jongs af aan blijven ontwikkelen terwijl ze altijd bij blijven dragen aan het gezamenlijke doel.

Wat zouden bijen doen?

Nu werken we in de mensenwereld -als gevolg van een iets hoger IQ- met een iets grotere diversiteit aan gezamenlijke en persoonlijke doelen dan in een bijenkorf. Bovendien brengt dit hoge IQ nog iets geweldigs met zich mee waar de bijen geen last van hebben: Ego. Gelukkig hebben we dat iets hogere IQ om met deze grotere pool aan mogelijkheden om te gaan. Zo zijn we gezamenlijk perfect in staat om keer op keer een win-win oplossing te bedenken die in lijn blijft met zowel de organisatorische als de persoonlijke ontwikkeling. En voel je jezelf af en toe in de verdedigingsmodus schieten omdat je zelfbeeld in het geding komt. Vraag jezelf dan eens af: Wat zouden bijen doen?

In een volgend artikel weid ik graag verder uit over mijn zoektocht naar het ideale organisatiemodel waarin persoonlijke ontwikkeling de drijvende kracht is achter gezamenlijk succes. In de tussentijd ben ik altijd op zoek naar goede klankborden dus praat ik graag verder met iedereen die het wel en niet met me eens is. 

Voor de verandering eens thee met honing doen? 😉